کارلوس کی روش

زندگینامه  کارلوس کی روش (مربی فوتبال)

در ادامه مطلب . . .

کارلوس مانوئل بریتو لئال کی-رش (به پرتغالی: Carlos Manuel Brito Leal Queiroz) (تلفظ: کـِی-رش؛ (مارس ۱۹۵۳–) مربی فوتبال اهل پرتغال است.

کی-رش در دو دوره دستیار آلکس فرگوسن در منچستر یونایتد، و دو دوره سرمربی تیم ملی پرتغال بوده‌است و این تیم را در جام جهانی ۲۰۱۰ رهبری کرد.

او قبلاً موفق به راهیابی به جام جهانی ۲۰۰۲ با تیم ملی آفریقای جنوبی شده‌بود.

از دیگر تجربیات مربیگری وی می‎توان به سرمربیگری رئال مادرید در فصل ۲۰۰۳ - ۲۰۰۴ لالیگا اشاره کرد که دوران ناموفقی برای وی تلقی می‎شود. او سابقه مربیگری در جی‌لیگ (ژاپن) و ام‌ال‌اس (ایالات متحده) را نیز دارد.

بازیگری

کی-رش در دوران جوانی خود، از ۱۵ تا ۲۱ سالگی در تیم شهر محل تولد خود در نامپولای موزامبیک، باشگاه فروویاریو نامپولا،دروازه‌بان بود. پس از این که موزامبیک از پرتغال اعلام استقلال کرد و انقلاب میخک در پرتغال اتفاق افتاد، کی-رش فوتبال خود را رها کرد و به پرتغال، کشور اجدادی خود مهاجرت کرد.

مربیگری

 

کی-رش (چپ) و الکس فرگوسن (راست) در سال ۲۰۰۸

در پرتغال (۱۹۹۶–۱۹۷۸)

سال‌های آغازین

کی-رش در دانشگاه صنعتی لیسبون تحصیل کرد و با مدرک کارشناسی ارشد تربیت بدنی — گرایش فوتبال فارغ‌التحصیل شد. او مربیگری را از سال ۱۹۷۸ با سرمربیگری تیم دانشگاه محل تحصیل خود که ۲ سال به طول انجامید آغاز کرد.

در سال ۱۹۸۱ سرمربی تیم زیر ۱۳ سال باشگاه دسته‌دومی اسپورتینگ لیسبون الیویاس شد و سپس در بلننسیش مربی تیم زیر ۱۵ سال بود. در فصل ۱۹۸۴–۱۹۸۳، دستیار تیم بزرگسالان استوریل پرایا در لیگ برتر فوتبال پرتغال بود.

تیم‌های ملی پایه پرتغال

پس از این کی-رش در سال ۱۹۸۵ با فدراسیون فوتبال پرتغال همکاری خود را آغاز کرد و در فوتبال پایه ملی مشغول به کار شد. ابتدا به مدت دو سال دستیاری تیم ملی زیر ۱۸ سال را بر عهده داشت و سپس همزمان سرمربی تیم‌های زیر ۱۶، زیر ۱۸ و زیر ۲۰ بود. از سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱، کی-رش توانست سه موفقیت بزرگ با تیم‌های پایه پرتغال کسب کند، ۲ بار متوالی قهرمانی جام جهانی فوتبال جوانان با بازیکنان زیر ۲۰ سال در سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۱، و یک قهرمانی جام ملت‌های اروپای نوجوانان با تیم زیر ۱۶ سال در سال ۱۹۸۹. بازیکنانی مانند لوئیس فیگو، روی کاستا و ژائو پینتو از کشف‌ها و دست‌پرورده‌های شاخص کیروش در این دوران بودند. بعداً از کیروش به عنوان «معمار نسل طلایی فوتبال پرتغال» یاد شد.قهرمانی‌های کیروش باعث شد تا او در سال ۱۹۹۰ نشان لیاقت بین‌المللی را از فدراسیون پرتغال و بالاترین درجه افتخار یک ورزشکار را از دولت پرتغال دریافت کند.

تیم ملی پرتغال

کی-رش در سال ۱۹۹۱ به سرمربیگری تیم ملی فوتبال پرتغال انتخاب شد اما نتوانست تیم را به جام جهانی ۱۹۹۴ ببرد و در سال ۱۹۹۳ از مربیگری تیم کناره‌گرفت. او ۲۳ بازی روی نیمکت این تیم نشست که حاصل آن ۱۰ برد، ۸ مساوی و ۵ شکست بود.پس از شکست در راهیابی به جام جهانی، کی-رش در تلویزیون گفت «این تیم ملی پرتغال است که باید همه گندکاری‌های فدراسیون را جمع کند»، که به جمله مشهوری در این کشور تبدیل شد.

اسپورتینگ

او در دو فصل ۱۹۹۵–۱۹۹۴ و ۱۹۹۶–۱۹۹۵ لیگ برتر فوتبال پرتغال، مربیگری باشگاه اسپورتینگ لیسبون را برعهده داشت و در لیگ، یک مقام سومی و یک دومی کسب کرد. تیم کیروش در جام حذفی و سوپرجام نیز یک قهرمانی به‌دست‌آورد تا او دوران موفقی را با این باشگاه تجربه کند.

در آمریکا، ژاپن و امارات (۱۹۹۹–۱۹۹۶)

نیویورک/نیوجرسی مترو استارز

کی-رش در تابستان ۱۹۹۵ پیشنهاد فدراسیون فوتبال آمریکا برای سرمربیگری در تیم ملی فوتبال مردان آمریکا را رد کرد.در سال ۱۹۹۶، مربیگری باشگاه تازه‌تأسیس نیویورک/نیوجرسی مترو استارز را از هفته نهم فصل اول ام‌ال‌اس، معتبرترین لیگ فوتبال در آمریکا پذیرفت تا جانشین ادی فیرمانی مستعفی در این تیم شود. کیروش که با دستمزد ۲۰۰٫۰۰۰دلاری تا پایان فصل، گران‌ترین مربی آن فصل لیگ بود و به اعتقاد کارشناسان آمریکایی فراتر از سطح این لیگ نیز بود، از امکانات باشگاه ناراضی بود. در حالی که ۳ هفته به پایان فصل باقی بود، مترو استارز پیشنهاد تمدید قراردادی ۳ ساله به مبلغ ۱٫۵ میلیون دلار به او داد. همزمان باشگاه ژاپنی ناگویا گرامپوس اِیت که آرسن ونگر را در آستانه جدایی می‌دید، به کیروش پیشنهاد قراردادی ۶ میلیون دلاری برای ۳ فصل جی لیگ داد.ناگویا برای پاسخ کیروش به پیشنهاد خود ضرب‌الاجلی تعیین کرده‌بود که پیش از پایان فصل ام‌ال‌اس بود. کیروش به پیشنهاد باشگاه ژاپنی پاسخ مثبت داد اما متعهد شد تا پایان فصل روی نیمکت باشگاه آمریکایی بنشیند. او با تیمش تا پایان فصل ۱۲ برد و ۱۲ باخت را تجربه کرد،که با قرارگیری در جایگاه سوم جدول رده‌بندی کنفرانس شرق (در میان ۵ تیم) به مرحله حذفی ام‌ال‌اس راه یافت. در دور اول مرحله حذفی، مترو استارز در ۳ بازی برابردی‌سی یونایتد، در دو بازی شکست خورد و در ۲ اکتبر حذف شد. کیروش بلافاصله راهی ژاپن شد تا رهبری ناگویا را برعهده بگیرد.

ناگویا گرامپوس آیت

کی-رش ناگویا را در هفته ۲۱ جی‌لیگ ۱۹۹۶، در کورس قهرمانی و جایگاه سوم جدول از ونگر تحویل گرفت و با ۶ برد و ۳ باخت، نایب‌قهرمان شد.در نوامبر، ناگویا با شکست برابر تیم نه‌چندان مطرح کوسمو اویل در اولین بازی خود در جام امپراتور، در دور سوم این جام حذف شد. ناگویا با پیروزی بر شیمیزو اس‌پالس و کاشیما آنتلرز و قهرمانی جام سونتوری فصل را به پایان برد.در فصل ۱۹۹۷ جی‌لیگ که مجدداً به صورت آپرتورا و کلاسورا برگزار شد، تیم کیروش حضور موفقی در لیگ نداشت، در لیگ آغازین فصل در جایگاه دوازدهم و در لیگ پایانی در جایگاه پنجم قرار گرفت. که مجموعاً با ۱۶ برد و ۱۶ باخت، تیم نهم فصل شد.در جام جی‌لیگ با شکست در نیمه‌نهایی از مسابقات کنار رفت.در تک‌بازی جام بانک سانوا، قهرمان فصل پیش ام‌ال‌اس، دی‌سی یونایتد را برد و قهرمان شد. ناگویا در فصل ۹۷-۱۹۹۶ جام برندگان جام آسیا نیز از الهلال عربستان در فینال شکست خورد و نایب‌قهرمان شد. در نوامبر ۱۹۹۷ کوجی تاناکا در حالی جایگزین او شد که تنها بازی‌های باقی‌مانده این فصل در دسامبر و در جام امپراتور بود.

بازگشت به آمریکا به عنوان مشاور

با پایان فصل در نوامبر ۱۹۹۷، کیروش از ناگویا جدا شد. در ژانویه ۱۹۹۸، طی قراردادی ۷ ماهه به عنوان مشاور فنی فدراسیون فوتبال آمریکا استخدام شد. مسئولیت او بررسی، ارزیابی و کمک به برنامه‌های بلندمدت فوتبال ملی پایه در آمریکا بود.^[۱۸] ماحصل کار کیروش در آمریکا، تهیه کیو ریپورت بود. در حالی که گفته می‌شد فدراسیون آمریکا پیشنهادی ۱ میلیون دلاری برای سرمربیگری تیم ملی به او ارائه کرده، کیروش احتمالاً با دستمزد بیشتری سرمربی تیم ملی فوتبال امارات شد.

تیم ملی امارات

کی-رش در تیم امارات جمعاً در ۱۶ مسابقه رسمی روی نیمکت نشست که حاصل آن ۸ برد، ۲ مساوی و ۶ باخت بود. امارات با کیروش در جام ملت‌های خلیج فارس و جام ملت‌های عرب شرکت کرد که در آن‌ها به‌ترتیب در جایگاه سوم و چهارم قرار گرفت.در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸، در دور اول کره شمالی را در پنالتی شکست داد و در مرحله گروهی، با یک برد مقابل ژاپن و دو باخت برابر کره جنوبی و کویت در گروهش آخر شد و از مسابقات کنار رفت.

تیم ملی آفریقای جنوبی (۲۰۰۲–۲۰۰۰)

در اکتبر ۲۰۰۰، فدراسیون فوتبال آفریقای جنوبی که چندین گزینه برای مربیگری تیم ملی در نظر داشت (مانند رود کرول، رود گولیت، فرانک رایکارد و کارلوس آلبرتو پریرا) با کیروش تا ژوئن ۲۰۰۲ و پایان جام جهانی ۲۰۰۲ برای هدایت این تیم به توافق رسید. مبلغ قرارداد وی سالانه حدود ۱٫۶۸ میلیون رَند گزارش شد که با دستمزد گران‌ترین مربیان در این کشور فاصله بسیاری داشت.کیروش با این که خود در یک کشور آفریقایی و همسایه آفریقای جنوبی رشد یافته‌بود، در مورد فوتبال این کشور اطلاعات کمی داشت، اگرچه از بازیکنان این کشور (به ویژه آن‌هایی که در اروپا بازی می‌کردند) شناخت خوبی داشت.

یک ماه بعد در سپتامبر، بازی‌های انتخابی جام ملت‌های آفریقا ۲۰۰۲ آغاز شد و آفریقای جنوبی که در گروهی ۴ تیمی با لیبریا، کنگو و موریس هم‌گروه بود، با ۳ برد و ۳ تساوی به عنوان تیم دوم گروه به این جام راه یافت.

در بازی‌های انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲، آفریقای جنوبی که در آوریل ۲۰۰۰ و پیش از استخدام کیروش با حذف لسوتو به دور دوم راه یافته بود، با تیم‌های زیمباوه، بورکینافاسو، مالاوی وگینه در گروهی قرار گرفت که تیم اول آن به جام جهانی صعود می‌کرد. پس از این که گینه به دلیل دخالت دولت در فدراسیون این کشور توسط فیفا از مسابقات حذف شد، عملاً مدعی‌ترین حریف آفریقای جنوبی از راه این تیم برای حضور در جام جهانی کنار رفت. تیم کیروش با ۵ برد و ۱ مساوی، توانست بدون تهدید و با اختلاف نسبت به حریفان در جایگاه اول قرار بگیرد و به جام جهانی ۲۰۰۲ صعود کند. راهیابی در شرایطی اتفاق افتاد که بسیاری از بازیکنان کلیدی شاغل در اروپا مانند راده‌به و فیش به خاطر تمرکز بر بازی‌های باشگاهی، از حضور در تیم ملی کناره می‌گرفتند و فدرسیون و کیروش به این مسئله معترض بودند.کیروش گاه از اردوهای آماده‌سازی با بازیکنان لیگ برتر فوتبال آفریقای جنوبی استفاده می‌کرد و به دلیل فشردگی بازی‌های لیگ داخلی نیز مجبور به عدم دعوت از بازیکنان برخی تیم‌ها بود.

در جام ملت‌های آفریقا ۲۰۰۲ که از ژانویه آغاز شد، آفریقای جنوبی با بورکینافاسو، مراکش و غنا هم‌گروه شده‌بود. آفریقای جنوبی در دو بازی اول دو تساوی بدون گل مقابل بورکینافاسو و غنا کسب کرد اما در بازی سوم با پیروزی ۳–۱ برابر مراکش، با تفاضل گل بهتر نسبت به غنا به عنوان تیم اول گروه به دور حذفی صعود کرد تا با مالیِ میزبان بازی کند. تیم کیروش ۲–۰ از مالی باخت و حذف شد.

انتقادها و جدایی

پس از عملکرد تیم در دور گروهی جام ملت‌ها که با انتقاد مواجه شد، حذف و باخت به مالی هواداران را بیش از پیش از کیروش عصبانی کرد. آفریقای جنوبی که در سه دوره اخیر جام ملت‌های آفریقا، یک قهرمانی، یک نایب‌قهرمانی و یک سومی داشت، این دوره در حد تیم مدعی ظاهر نشد.کیروش که پیش از آغاز این مسابقات مسئولیت کامل نتایج را پذیرفته بود، پس از مسابقات معتقد بود که تیم عملکرد مناسبی داشته و با بدشانسی مواجه شده‌است. فدراسیون فوتبال در اوایل فوریه برای بررسی ادامه همکاری با کیروش، جلساتی برگزار کرد و گفته می‌شد که در قرارداد عملکرد تیم ملاکی برای همکاری درنظر گرفته‌شده‌است. با باقی بودن ۶ ماه از قرارداد، فدراسیون باید در صورت فسخ حدود ۳ میلیون رند خسارت به کیروش می‌داد.در حین تصمیم‌گیری فدراسیون که حدوداً یک ماه طول کشید، کیروش پس از ارائه گزارش به فدراسیون، از کشور رفت تا بازی دوستانه اسپانیا (حریف دور گروهی جام جهانی) را تماشا کند و تنها به گفتن این که «من امشب مثل یک بچه راحت می‌خوابم. وقتی شما به کار خودتان و کارفرمایتان اعتماد دارید دلیلی برای نگرانی نیست» بسنده کرد.

در این میان رسانه‌ها از اختلاف‌هایی میان کیروش و کمیته فنی فدراسیون، به ویژه اختلاف او با جومو سونو که مدیر فنی تیم ملی بود خبر می‌دادند. گفته می‌شد جونو در انتخاب بازیکنان تیم دخالت می‌کند و کیروش از این مسئله ناراضی است.جونو خواستار برکناری استیو کومفلا و راجر دسا از کادر فنی تیم هم بود که کیروش با این تغییر مخالف بود.

منتقدان کیروش معتقد بودند که صعود به جام ملت‌ها و جام جهانی برای آفریقای جنوبی طبیعی است و تیم نه‌تنها نتایج بدی گرفته، بلکه «خسته‌کننده» و «نازیبا» بازی می‌کند. به‌جای آن که کیروش خود را با شیوه بازی آفریقایی وفق دهد، سعی دارد شیوه‌های اروپایی به‌کار ببرد. منتقدان، او را دارای شخصیتی «خودمحور» توصیف می‌کردند که به دستیارانش کومفلا ومولوتو اختیاراتی در حد «توپ‌جمع‌کن» داده‌است. سقوط تیم در رده‌بندی فیفا، بی‌توجهی به بازیکنان آماده لیگ داخلی، دعوت از بازیکنان لژیونر ناآماده مثل فورچون و عدم توانایی در مهارت‌هایی مانند تهییج و انگیزه‌بخشی به بازیکنان از دیگر مواردی است که منتقدان بیان می‌کردند.

در مقابل افرادی معتقد بودند که کیروش باید بماند و به او فرصت داده‌شود. این عده اگرچه انتقادهایی به عملکرد کیروش داشتند، اما معتقد بودند که او مربی خوبی است و یک مربی خوب «یک‌شبه بد نمی‌شود». موافقان کیروش، به این نکته اشاره می‌کردند که فدراسیون آفریقای جنوبی را به‌سختی می‌توان یک نهاد «حرفه‌ای» نامید، اما هیچ‌کس نمی‌تواند منکر حرفه‌ای‌بودن کیروش شود و فدراسیون نباید تجربهٔ اخراج مربی قبل از جام جهانی ۱۹۹۸ را تکرار کند تا هزینه مالی و فنی بالای این قطع همکاری را بپردازد.

سرانجام در ۱۳ مارس ۲۰۰۲ همکاری فدراسیون و کیروش به پایان رسید و جومو سونو جانشین او شد.فدراسیون رسماً اعلام کرد که کیروش از مقام خود استعفاء داده است، اما کیروش این مسئله را تکذیب کرد.منابع دیگری از اخراج‌شدن کیروش خبر می‌دهند.

سرمربیگری تیم ملی فوتبال ایران

کی‌روش در بین تمامی مربیانی که تا به امروز در تیم ملی ایران به مربیگری پرداخته‌اند، طولانی‌ترین دوران مربیگری را از آن خود کرده است. براین اساس کارلوس کی‌روش نزدیک به پنج سال، و در ۶۱ بازی سکان هدایت تیم ملی ایران را در اختیار داشته است. پس از کی‌روش، برانکو با بیش از ۵۰ بازی، و علی پروین با بیش از ۴۰ بازی در جایگاه بعدی قرار دارند. وی در این ۶۱ بازی تنها در ۸ بازی شکست خورده که ۴ بازی در مسابقات دوستانه و ۴ بازی در مسابقات رسمی است. علاوه براین در دوران مربیگری کی‌روش تیم ملی ایران به مدت ۱۷ ماه در جایگاه نخست رنکینگ تیم‌های آسیایی قرار گرفته است که طولانی‌ترین زمان در تاریخ تیم ملی فوتبال ایران است

DIAKOUدیاکو